Złamania, zwichnięcia, skręcenia i uszkodzenia więzadłowe
Urazy dłoni i nadgarstka są bardzo częste. Ocenia się że nawet 10-20% z nich wymaga interwencji chirurgicznej.
Jest wiele różnych rodzajów uszkodzeń kości, więzadeł, ścięgien, torebek stawowych, nerwów
i z tego powodu każdy uraz i następujące po nim uszkodzenie tkanek musi być rozpatrywane indywidualnie - biorąc pod uwagę wiek, tryb życia oraz oczekiwania pacjenta.
Konsultacje przeprowadzane przeze mnie odbywają się na wizycie prywatnej lub na NFZ
w Poradni Ortopedycznej przy ul. Jabłońskiego 2/4 w Rzeszowie w gabinecie 216
po uprzednim umówieniu wizyty przez portal znanylekarz.pl lub w rejestracji poradni
W przypadku urazów pilna kwalifikacja do ewentualnego leczenia operacyjnego musi odbyć się bez zbędnej zwłoki !
Opóźnienie w leczeniu może doprowadzić do nieodwracalnych uszkodzeń i gorszego efektu końcowego leczenia, a nawet niesprawności kończyny
Kwalifikacja i postępowanie przedoperacyjne
Wskazania do leczenia operacyjnego wbrew pozorom nie są takie rzadkie
W znacznej większości przypadków leczenie zachowawcze jest całkowicie wystarczające
By zostać zakwalifikowanym do zabiegu operacyjnego należy odbyć poprzedzającą konsultację ortopedyczną - w Poradni Ortopedycznej na NFZ lub na wizycie prywatnej
lub w razie świeżego urazu sugeruję od razu zgłosić się placówki ochrony zdrowia:
- Szpitalnego Oddziału Ratunkowego (np. SOR KSW nr 2 w Rzeszowie, SOR MSWiA w Rzeszowie) w przypadku przebywania w okolicy miasta Rzeszowa
- Wojewódzkiej Stacji Pogotowia Ratunkowego WSPR przy ul. Księcia Józefa Poniatowskiego 4 w Rzeszowie
- Izby Przyjęć szpitala który posiada w swoich strukturach Oddział Ortopedii lub Chirurgii Ogólnej
W razie urazu któremu towarzyszy między innymi:
rana, deformacja kończyny, zaburzenia ukrwienia lub unerwienia kończyn/y, brak możliwości pionizacji i chodzenia, bardzo silny ból, uraz wielomiejscowy, mimowolne oddanie stolca lub moczu, uraz głowy lub klatki piersiowej, duszności, trudności w oddychaniu, kaszel
zaburzenia zmysłów (wzroku, słuchu), nudności, wymioty
sugeruję bezzwłoczny kontakt z Pogotowiem Ratunkowym pod numerem telefonu:
112 lub 999
Jeżeli jednak doszło urazu - postawiono rozpoznanie oraz zasugerowano leczenie, a pacjent chciałby ewentualnie zmodyfikować leczenie i uzyskać moją opinię, można
Jeżeli konsultacja prywatna - można zarejestrować się poprzez portal znanylekarz.pl
Spodziewane efekty leczenia operacyjnego
Efekty leczenia operacyjnego zależą od mechanizmu urazu, stopnia uszkodzenia tkanek oraz potencjału ich wygojenia, sposobu zaopatrzenia oraz fizjoterapii pooperacyjnej
Dla każdego przypadku rokowanie jest różne i wielowymiarowe
W wielu przypadkach leczenie jest długie i wiąże się z różnego stopnia ubytkiem pierwotnej funkcji kończyny
Przy podejmowaniu decyzji należy uwzględnić:
- wiek pacjenta
- potencjał gojenia kości oraz ukrwienia odłamów
- stan tkanek miękkich
- choroby przewlekłe
- mechanizm urazu
- oczekiwania pacjenta
- wykonywany zawód
- prawo lub leworęczność
- zainteresowania lub hobby pacjenta
Złamania kości ręki i nadgarstka
Złamania kości nadgarstka i ręki są jednymi z najczęstszych urazów ortopedycznych, które mogą wystąpić w wyniku upadku, urazu sportowego, wypadku komunikacyjnego lub innego gwałtownego zdarzenia. Poniżej znajduje się ogólny opis rodzajów złamań oraz stosowanych metod leczenia.
Częste złamania kości ręki i nadgarstka:
złamanie nasady dalszej kości promieniowej
Jest to najczęstszy rodzaj złamania nadgarstka, polegający na złamaniu dalszej części kości promieniowej z przemieszczeniem odłamów. Zwykle powstaje wskutek upadku na wyprostowaną rękę (złamanie Collesa) lub na zgiętą rękę (złamanie Smitha)
Złamanie kości łódeczkowatej (navicular fracture)
Jedno z najczęstszych złamań kości nadgarstka, spowodowane upadkiem na wyciągniętą rękę. Złamanie to jest trudne do wykrycia na standardowych zdjęciach rentgenowskich i może prowadzić do powikłań z powodu słabego ukrwienia tej kości.
Często jest wskazaniem do leczenie operacyjnego, wskazane wykonanie TK nadgarstka przed konsultacją.
Złamanie piątej kości śródręcza
Złamanie obejmujące najczęściej okolicę podgłowową z zagięciem kątowym dłoniowym po urazie bezpośrednim (często bokserskim). Wymaga zaopatrzenia chirurgicznego w razie przemieszczenia i dużego zagięcia. Może być zoperowano w sposób małoinwazyjny przy pomocy dedykowanych śrub lub drutów Kirschnera.
Złamania kości śródręcza i paliczków
Złamania kości śródręcza oraz paliczków (kości palców) są częste i mogą obejmować różne typy złamań, takie jak złamania poprzeczne, skośne, spiralne czy wieloodłamowe. W razie znacznych przemieszczeń lub złamań przezstawowych - może wymagać leczenia operacyjnego.
Złamania wieloodłamowe i skomplikowane
Złamania, w których kość łamie się na kilka fragmentów, mogą być trudniejsze do leczenia i mogą wymagać bardziej zaawansowanych metod chirurgicznych.
Sposoby leczenia operacyjnego złamań
Leczenie operacyjne
Osteosynteza wewnętrzna (śruby, płytki, druty Kirschnera): W przypadku złamań z przemieszczeniem lub wieloodłamowych, stosuje się techniki chirurgiczne polegające na stabilizacji złamanej kości przy pomocy metalowych elementów, takich jak:
śruby, płytki lub druty.
Zewnętrzny stabilizator (ex-fix): W bardziej skomplikowanych przypadkach, zwłaszcza przy złamaniach otwartych, może być stosowany stabilizator zewnętrzny, który utrzymuje odłamki kostne we właściwej pozycji z zewnątrz.
Zabiegi rewizyjne: W przypadkach, gdy leczenie nie przynosi oczekiwanych rezultatów, może być konieczne przeprowadzenie dodatkowego zabiegu operacyjnego, aby
poprawić zrost kości
Postępowanie pooperacyjne
Dbanie o ranę : pierwsza zmiana opatrunku od zabiegu po 24 godzinach, następnie codzienna zmiana opatrunku (np. Elastapor) oraz odkażanie jej przy pomocy np. Octenisept.
Rana powinna być utrzymywana w czystości i suchości. Należy regularnie zmieniać opatrunki co 24 godziny.
Stosowanie lodu na operowany obszar może pomóc zmniejszyć obrzęk i ból (chłodzenie należy stosować przez 15-20 minut kilka razy dziennie, z zachowaniem ostrożności, by nie zamrozić skóry).
Usunięcie szwów pooperacyjnych odbywa się zazwyczaj w okresie 10-14 dni od przeprowadzenia zabiegu.
Powrót do pracy:
W przypadku wykonywania prac biurowych i lekkich zajęć które nie wymagają intensywnego używania ręki i kciuka pacjent może wrócić do pracy już po 5-6 tygodniach, zwłaszcza jeśli czuje się komfortowo i ból jest pod kontrolą.
W przypadku wykonywania prac fizycznych i wymagających użycia ręki, np. jeśli zawód wymaga podnoszenia ciężkich przedmiotów, powtarzalnych ruchów ręką lub dużej siły chwytu, powrót do pracy może nastąpić po 2-3 miesiącach lub nawet dłużej, w zależności od
tempa rekonwalescencji.
Możliwe powikłania
Operacyjne leczenie złamań kości ręki i nadgarstka wiąże się z ryzykiem powikłań, chociaż większość pacjentów przechodzi przez proces leczenia bez większych problemów. Oto możliwe powikłania, wraz z orientacyjnymi częstościami ich występowania:
Infekcja rany pooperacyjnej - 1-3%
Infekcje mogą obejmować powierzchowne infekcje skóry lub głębsze zakażenia, które mogą wymagać dodatkowej interwencji, w tym antybiotykoterapii lub nawet ponownej operacji
Uszkodzenie nerwów - 1-5%
Istnieje ryzyko uszkodzenia nerwów w okolicy operowanej, co może prowadzić do drętwienia, osłabienia lub bólu. Najczęściej dotyczy to nerwu pośrodkowego lub łokciowego lub ich gałęzi.
Zespół ciasnoty przedziałów (kompartmentowy) - <1%
Jest to stan wymagający pilnej interwencji chirurgicznej, aby uniknąć trwałego uszkodzenia mięśni i nerwów. Objawia się silnym bólem, obrzękiem i upośledzeniem funkcji ręki
Nieprawidłowe gojenie się kości (zrost opóźniony, zrost wadliwy, brak zrostu) - 5-10%
Zrost opóźniony to sytuacja, gdy kość zrasta się wolniej niż oczekiwano, zrost wadliwy to niewłaściwe ustawienie fragmentów kości, a brak zrostu to sytuacja, gdy kość nie zrasta się w ogóle. Może wymagać ponownej operacji
Skrócenie kości lub deformacji - 1-5%
Może wystąpić, gdy fragmenty kości nie zostaną prawidłowo ustawione podczas operacji, co może prowadzić do funkcjonalnych problemów z ręką lub nadgarstkiem
Zespół Sudecka (kompleksowy zespół bólu regionalnego) - 1-2%
Jest to przewlekły ból i obrzęk kończyny, który może wystąpić po operacji lub urazie. Leczenie jest trudne i może wymagać długotrwałej rehabilitacji
Sztywność stawów i ograniczenie ruchomości - 10-20%
Po operacji istnieje ryzyko, że pacjent będzie miał ograniczoną ruchomość w nadgarstku lub palcach. Może to wymagać intensywnej rehabilitacji
Przemieszczenie materiału zespalającego (śrub, płytek, drutów) <5%
Może to wymagać ponownej operacji w celu poprawy ustawienia materiału lub jego usunięcia
Zakrzepica żylna <1%
Choć rzadkie, zakrzepica może się rozwinąć w wyniku unieruchomienia kończyny i operacji, co może prowadzić do poważnych komplikacji, takich jak zator płucny
